Η σωστή ετικέτα στο γαληνικό σκεύασμα καθοδηγεί τον ασθενή στην ασφαλή λήψη του. 

 

Όλο και περισσότερες είναι οι περιπτώσεις που κάποιος ασθενής δεν καλύπτεται από φάρμακα του εμπορίου και έχει ανάγκη εξατομικευμένης συνταγής. Ας αναφέρουμε ενδεικτικά μερικές: δοσολογία που πιθανόν δεν είναι εμπορικά διαθέσιμη, φάρμακο που δεν κυκλοφορεί στο εμπόριο ή βρίσκεται σε έλλειψη, περιπτώσεις που ο ασθενής είναι αλλεργικός σε κάποια ουσία, ειδικά σκευάσματα που συχνά απαιτούν οδοντίατροι, οφθαλμίατροι και δερματολόγοι, σκευάσματα που απευθύνονται σε ζώα κλπ.

Το εξειδικευμένο γαληνικό φαρμακείο αποδίδει - όπως είναι επιβεβλημένο - μεγάλη σημασία στη σωστή παρασκευή του σκευάσματος, αλλά παράλληλα γνωρίζει πως η σωστή ετικέτα καθοδηγεί τον ασθενή στην ασφαλή λήψη του. Άλλωστε, η ετικέτα αποτελεί την άμεση και μόνη πηγή πληροφόρησης και υπενθύμισης για τον λήπτη του σκευάσματος από τη στιγμή που εγκαταλείπει το φαρμακείο.

Η ετικέτα λοιπόν πρέπει να αναγράφει καθαρά: 

• Το όνομα του λήπτη (π.χ. Γιώργος Ασθενής)

• Την ασθένεια που καταπολεμά (π.χ. ωτίτιδα)

• Τη δοσολογία με σαφή και ξεκάθαρο τρόπο (ένα χάπι το πρωί, ένα χάπι το μεσημέρι, ένα χάπι το βράδυ και όχι: 1x3)

• Τον τρόπο χρήσης (π.χ. εξωτερική ή στοματική)

• Τις οδηγίες λήψης (π.χ. λαμβάνεται μετά το φαγητό)

 

Μπορούν επίσης να αναγράφονται η ημερομηνία πρώτης χρήσης, η διάρκεια της αγωγής, συμπληρωματικές οδηγίες, οδηγίες διατήρησης (π.χ. φυλάσσεται στο ψυγείο), το όνομα του συνταγογραφούντος ιατρού.  

Όλα τα παραπάνω στοιχεία πρέπει να αναγράφονται ευδιάκριτα και σ’ αυτό κάθε φαρμακοποιός πρέπει να προβληματιστεί ώστε να βρει την πιο γόνιμη λύση. Οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά: μια ετικέτα που θα ξεκολλήσει στην πρώτη ή δεύτερη ημέρα χρήσης, μια ετικέτα μη αδιαβροχοποιημένη που θα «θολώσει» στην παραμικρή υποψία υγρασίας, παύει να εξυπηρετεί τον σκοπό της και ουσιαστικά συνιστά κίνδυνο για την υγεία του ασθενούς.

Φυσικά, πάντοτε πρέπει να υπάρχουν τα στοιχεία του φαρμακείου, δηλ. η επωνυμία του, η διεύθυνση και το τηλέφωνο (προαιρετικά και το email). 

Η Καλή Παρασκευαστική Πρακτική (Good Compounding Practice) πρέπει να συνοδεύεται από την προσεκτική και εύληπτη διαμόρφωση της ετικέτας, ώστε ο ασθενής να λαμβάνει ένα άρτιο σκεύασμα από κάθε πλευρά.

 

Πηγή: Πανεπιστημιακή μελέτη της Επίκ. Καθηγήτριας Σοφίας Χατζηαντωνίου

 

Αυτές οι πληροφορίες έχουν αποκλειστικά ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν αποτελούν ιατρικές συμβουλές. Η δημοσίευση των πληροφοριών αυτών δεν συνιστά άσκηση της ιατρικής ή της ομοιοπαθητικής και δεν υποκαθιστούν τις συμβουλές του γιατρού σας ή του θεραπευτή σας.