Η ομοιοπαθητική είναι ένα ολιστικό εναλλακτικό θεραπευτικό σύστημα, το οποίο μπορεί να εφαρμοσθεί με ασφάλεια σε όλες τις ηλικίες, από την βρεφική μέχρι την τρίτη ηλικία. Με τη χορήγηση του κατάλληλου «όμοιου» φαρμάκου προάγεται η δυνατότητα αυτοθεραπείας του οργανισμού ενώ σε βάθος χρόνου ενισχύεται το ανοσοποιητικό σύστημα.

Οι βάσεις του συστήματος αυτού ήταν ήδη γνωστές στον Ιπποκράτη στην αρχαιότητα, ενώ μελετήθηκε διεξοδικά και διευρύνθηκε το θεραπευτικό φάσμα από τον γερμανο ιατρό  Samuel Hahnemann πρίν από 200 χρόνια. Στην Ελλάδα εφαρμόσθηκε πρώτη φορά στην Αυλή του βασιλιά Όθωνα, ενώ γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη με τη συνεισφορά του Γεωργίου Βυθούλκα από τη δεκαετία του 1960 μέχρι και σήμερα.

Η κλασική ομοιοπαθητική εφαρμόζεται σήμερα σε ολόκληρο τον κόσμο και στην Ελλάδα από μεγάλο αριθμό ιατρών.

Βασικό στοιχείο της Ομοιοπαθητικής είναι η εξατομίκευση της θεραπείας. Ο οργανισμός αντιμετωπίζεται ως ολότητα και μελετάται σε βάθος. Συλλέγονται στοιχεία για τη σωματική, συναισθηματική και διανοητική κατάσταση του ασθενούς, ενώ συνυπολογίζονται το ατομικό και το οικογενειακό ιστορικό. Όλες αυτές οι πληροφορίες που συλλέγονται, είναι απαραίτητες για την επιλογή του κατάλληλου ομοιοπαθητικού φαρμάκου, του «όμοιου». Γι’ αυτό και είναι πολύ σημαντικό να δίνονται ειλικρινείς απαντήσεις στα ερωτήματα που τίθενται.

Στην Κλασική Ομοιοπαθητική χορηγείται  ένα ομοιοπαθητικό φάρμακο κάθε φορά (όχι μείγματα με πολλαπλά ομοιοπαθητικά φάρμακα ταυτόχρονα). Ακολούθως,  δίνεται αρκετός χρόνος ώστε να διαπιστωθούν τα θεραπευτικά αποτελέσματα τα οποία αυτό επέφερε η χορηγηθείσα αγωγή.

Κάθε  ομοιοπαθητικό φάρμακο έχει τη δυνατότητα να θεραπεύει σωματικά, συναισθηματικά και διανοητικά συμπτώματα ταυτόχρονα, καθώς δρα στον οργανισμό ως ολότητα. Στη σύγχρονη εποχή, είναι σύνηθες πλέον στη θεραπευτική πορεία να χρειαστεί μια αλληλουχία ομοιοπαθητικών φαρμάκων, αφού δοθεί αρκετός χρόνος (ημερών, εβδομάδων ή μηνών) για να ολοκληρώσει κάθε φάρμακο τη θεραπευτική του δράση.

Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα χορηγούνται από τα φαρμακεία κατόπιν συνταγής, σύμφωνα με την Ελληνική νομοθεσία. Είναι μη τοξικά, (κανένα ομοιοπαθητικό φάρμακο δεν έχει αποσυρθεί ποτέ) ενώ μπορεί να χορηγηθούν σε εγκύους ή θηλάζουσες. Οι πρώτες ύλες για την παρασκευή τους προέρχονται από τη φύση (ορυκτά, μέταλλα, άλατα, φυτικοί ή ζωικοί οργανισμοί).

 

 Η ομοιοπαθητική εξέταση.

Στην Κλασική Ομοιοπαθητική, η ομοιοπαθητική εξέταση εκτός από την κλινική εξέταση, περιλαμβάνει και ένα εκτενές ιστορικό – συνέντευξη (η οποία συνήθως διαρκεί 1-2 ώρες για την πρώτη επίσκεψη). Οι ερωτήσεις αποσκοπούν στο να καταγράψουν με λεπτομέρεια τη συμπτωματολογία του ασθενούς και να βελτιστοποιήσουν τις πιθανότητες επιτυχούς θεραπείας. Το ομοιοπαθητικό φάρμακο θα επιλεγεί προσεκτικά μετά από μελέτη της κάθε περίπτωσης ξεχωριστά, ώστε να βρεθεί το «όμοιο» που θα χορηγηθεί για τη δεδομένη χρονική περίοδο και κατάσταση του συγκεκριμένου ασθενούς.

Συνήθως, στις χρόνιες καταστάσεις το χρονικό διάστημα που χρειάζεται για να εκτιμηθούν τα αποτελέσματα του φαρμάκου και να διαπιστωθεί οι αλλαγές στον οργανισμό, είναι ένας μήνας τουλάχιστον, ενώ για να ολοκληρωθεί η δράση του φαρμάκου και ο ασθενής να κερδίσει τα μέγιστα από αυτό, μπορεί να χρειαστούν αρκετοί μήνες. Στις χρόνιες παθήσεις οι θεραπευτικές μεταβολές μπορεί να είναι τόσο αργά μεταβαλλόμενες που ο ασθενής ενδεχομένως δεν της παρατηρεί αλλά αυτές καταγράφονται λεπτομερώς στο ιστορικό και μπορούν να πιστοποιήσουν την πρόοδο στη θεραπεία. Άλλες φορές πάλι, ασθενείς μπορεί να αναφέρουν αλλαγές μερικές μόνο ώρες μετά τη λήψη του ομοιοπαθητικού φαρμάκου.

Η ομοιοπαθητική θεραπεία είναι απολύτως εξατομικευμένη. Κάθε ασθενής έχει τις δικές του ανάγκες, η θεραπεία και οι επισκέψεις προσαρμόζονται σε αυτές. Συνεπώς, η συχνότητα των επισκέψεων διαφέρει, αναλόγως της κατάστασης της υγείας του ασθενούς και των παθολογικών καταστάσεων που αντιμετωπίζει.

Βασικές πληροφορίες για τα  ομοιοπαθητικά φάρμακα.

Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα προέρχονται από φυσικές πρώτες ύλες (φυτικές, ζωικές, ανόργανες ενώσεις και μέταλλα). Όσα χρησιμοποιούνται στην κλασική Ομοιοπαθητική κυκλοφορούν πάνω από 100 χρόνια και δεν έχει αποσυρθεί ποτέ κανένα από αυτά.  Θεωρούνται εξαιρετικά ασφαλή και μπορούν να χορηγηθούν με ασφάλεια σε εγκύους και βρέφη. Εξ αιτίας του τρόπου παρασκευής τους και της μεγάλης αραίωσής τους, δεν είναι τοξικά, ακόμα και αν η πρώτη ύλη ήταν τοξική.  Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία διατίθενται από τα φαρμακεία. Όσα κυκλοφορούν στην Ελλάδα παρασκευάζονται με τυποποιημένες διαδικασίες  κυρίως από Ελληνικές και Ευρωπαϊκές εταιρίες που ειδικεύονται σε αυτόν τον τομέα. Δεν προστατεύονται από πατέντες, δεν διαχωρίζονται σε πρωτότυπα και γενόσημα.

 Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα κυκλοφορούν στις εξής μορφές:

Α) Κάψουλες:

Είναι η πιο συνηθισμένη μορφή. Ιδίως για αγωγές που διαρκούν μερικές ημέρες. Οι κάψουλες των ομοιοπαθητικών φαρμάκων μπορεί να περιέχουν σκόνη ή σφαιρίδια. μπορούν να τις καταπιούμε με λίγο νερό, ή να τις κρατήσουμε να λιώσουν στο στόμα (λιώνουν σε 2-3 λεπτά). Επίσης, οι κάψουλες μπορούν να ανοιχθούν, και το περιεχόμενο να ληφθεί είτε υπογλώσσια, είτε με λίγο νερό, ή και να διαλυθεί σε νερό. Το περίβλημα της κάψουλας είναι διαφανές ή χρωματιστό αναλόγως το φαρμακείο.

Β) Σφαιρίδια – pills:

(είναι διαμέτρου 2-3 χιλιοστών) συνήθως τα χρησιμοποιούμε όταν υπάρχει αναγκαιότητα χορήγησης πολλαπλών δόσεων ημερησίως. Μπορούν  να καταπωθούν  ή να κρατηθούν στο στόμα να λιώσουν σαν καραμέλες, ή να διαλυθούν σε νερό (αν και δεν διαλύονται τόσο γρήγορα στο νερό).

Γ) Αλοιφές, κολλύρια :

Προορίζονται για εξωτερική τοπική χρήση αναλόγως των οδηγιών του ιατρού. Χρησιμοποιούνται πιο σπάνια.

Ε) Σε υγρή μορφή:

Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα υγρή μορφή (διαλύματα, σταγόνες) μπορούν και αυτά να καταπωθούν ως έχουν, να ληφθούν διαλυμένες νερό.

Δ) Βάμματα :

Είναι αλκοολικά διαλύματα που μπορεί να έχουν ίδιο όνομα με κάποιο ομοιοπαθητικό φάρμακο γιατί μπορεί να έχουν ως βάση την ίδια αρχική πρώτη ύλη εντούτοις δεν είναι ομοιοπαθητικά φάρμακα, αλλά πολύ πιο συμπυκνωμένα, και πρέπει να λαμβάνονται μόνο κατόπιν ιατρικής οδηγίας. Ποτέ μην αντικαθιστάτε μόνοι σας την ομοιοπαθητική αγωγή με κάποιο βάμμα επειδή έχει το ίδιο όνομα με την αγωγή που σας έδωσε ο γιατρός σας.

Φύλαξη – αποθήκευση – μεταφορά των ομοιοπαθητικών φαρμάκων

Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι ευαίσθητα και μπορούν να αδρανοποιηθούν αν εκτεθούν σε υψηλές θερμοκρασίες, φως, υγρασία, ακτινοβολία, έντονες οσμές – πτητικές ουσίες. Κλείνουμε πάντα το φιαλίδιο που τα περιέχει, ενώ φροντίζουμε να τα αποθηκεύουμε σε σκοτεινό σημείο, χωρίς οσμές, χωρίς υγρασία, χωρίς πηγές ακτινοβολίας. (κατάλληλα μέρη είναι πχ  συρτάρι βιβλιοθήκης ή ντουλάπας ρούχων). Κατά τη μεταφορά τους συνήθως τα φαρμακεία τα τοποθετούν σε χάρτινες αδιαφανείς σακούλες με επένδυση αλουμινίου. Εναλλακτικά μπορούμε να τυλίξουμε το φιαλίδιο με λίγο αλουμινόχαρτο και μια χάρτινη σακούλα, όταν τα μεταφέρουμε στις αποσκευές μας σε ταξίδι.

 

Χορήγηση ομοιοπαθητικών φαρμάκων σε παιδιά – ηλικιωμένους

Για τις μικρές ηλικίες ή όσους ενήλικες έχουν πρόβλημα κατάπωσης της κάψουλας, μπορούμε να διαλύσουμε μια κάψουλα ή 4-5 σφαιρίδια σε λίγο νερό.  Πόσο «λίγο» να είναι αυτό το νερό; Μισό – ένα ποτήρι, ότι σας βολεύει. Με τη διάλυση του φαρμάκου στο νερό, ολόκληρο το διάλυμα μετατρέπεται σε ομοιοπαθητικό φάρμακο. Η ποσότητα που χρειάζεται να λάβει κανείς είναι πολύ μικρή – μερικές γουλιές αρκούν – δεν είναι απαραίτητο ο ασθενής να πιεί όλο το  διάλυμα .

 

Υπερδοσολογία

Σε περίπτωση που κατά λάθος κάποιος καταναλώσει περισσότερες κάψουλες μαζί (ή περισσότερα σφαιρίδια) είναι απολύτως ασφαλής ακόμα και αν καταναλώσει όλο το μπουκάλι μονομιάς πάλι θεωρείται ότι έλαβε μια δόση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου που περιέχει.

Ο γιατρός σας έχει ενημερώσει για το είδος του ομοιοπαθητικού φαρμάκου (όνομα και δυναμοποίηση) που θα λάβετε, καθώς και τη συχνότητα με την οποία προτείνει να το λάβετε για βέλτιστο αποτέλεσμα. (πχ 1, 2, 3 φορές την ημέρα, μια φορά την εβδομάδα ή αλλιώς).

Μην αλλάζετε τη συχνότητα χορήγησης του ομοιοπαθητικού φαρμάκου ούτε τη δυναμοποίησή του. Ακολουθείστε τις οδηγίες που σας έδωσε ο γιατρός σας. Παρόλο που τα ομοιοπαθητικά φάρμακα  είναι απολύτως ασφαλή, σε όλες τις δοσολογίες, ο γιατρός επιλέγει το κατάλληλο φάρμακο στην κατάλληλη δυναμοποίηση και με την κατάλληλη συχνότητα χορήγησης για τον κάθε ασθενή ξεχωριστά ώστε να αυξήσει τις πιθανότητες επιτυχίας της θεραπείας.

 

Αντενδείξεις

Η ομοιοπαθητική αγωγή δεν αλληλεπιδρά με κανένα άλλο φάρμακο που τυχόν λαμβάνετε. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι ασφαλή για χορήγηση σε βρέφη εγκύους, θηλάζουσες. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα περιέχουν γαλακτοσάκχαρο – η ποσότητα όμως που περιέχεται σε αυτά είναι μικρή οπότε μπορούν να λαμβάνονται με ασφάλεια και από τους διαβητικούς ασθενείς. Σε περίπτωση που έχετε έλλειψη ενζύμου G6PD μπορείτε να λάβετε με ασφάλεια την ομοιοπαθητική αγωγή.

Σημαντικό: άλλα φάρμακα ή ουσίες (αναισθησία, κορτιζόνη, αντιβιώσεις, καφές, ενεργειακά ποτά με καφείνη, καμφορά, μέντα, γαρυφαλέλαιο, κανέλα κ.α.) εφόσον ληφθούν την ίδια χρονική περίοδο με την ομοιοπαθητική αγωγή μπορεί να αδρανοποιήσουν τα ομοιοπαθητικά φάρμακα ή να αναιρέσουν τα θεραπευτικά αποτελέσματα της ομοιοπαθητικής αγωγής.  Αν συμβεί κάτι τέτοιο, μην ανησυχείτε είστε ασφαλείς, εντούτοις μπορεί να καθυστερήσει την ομοιοπαθητική αγωγή σας. Πολλές οδοντόκρεμες περιέχουν αιθέριο έλαιο μέντας. Είναι καλό να επιλέξετε μια που να είναι συμβατή με ομοιοπαθητική.

 

Ανεπιθύμητες ενέργειες

Τα ίδια τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν εμφανίζουν ανεπιθύμητες ενέργειες. Στα 200 χρόνια που χρησιμοποιούνται δεν έχει αποσυρθεί κανένα. Παρόλα αυτά καθώς ενεργοποιούν τους μηχανισμούς αυτοθεραπείας του οργανισμού υπάρχει το ενδεχόμενο να εμφανιστούν για ορισμένο χρονικό διάστημα παλαιότερα συμπτώματα που είχαν απασχολήσει τον οργανισμό και τα επαναφέρει στην «επιφάνεια» για να τα θεραπεύσει, ή να παρατηρηθεί μερική αύξηση της έντασης της συμπτωματολογίας από τον ίδιο τον οργανισμό, καθώς αυτός ισχυροποιείται. Άλλες φορές πάλι μπορεί να συμβούν φαινόμενα τελείως άσχετα με την ομοιοπαθητική αγωγή τα οποία έτυχε και συνέβησαν. Σε κάθε περίπτωση αμφιβολίας μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον θεράποντα ιατρό σας, ή αν πρόκειται για οξεία κατάσταση, με οποιοδήποτε ιατρό είναι προσβάσιμος. Θυμηθείτε ότι ιατρική εκτίμηση είναι απαραίτητη στις οξείες καταστάσεις.

 

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: σε περίπτωση οποιασδήποτε επείγουσας ιατρικής ανάγκης και επίσκεψης σε νοσοκομείο ή κέντρο υγείας, ακολουθήστε την αγωγή που σας προτείνουν οι θεράποντες ιατροί. Η αντιμετώπιση του επείγοντος προέχει, και οποιοδήποτε ζήτημα σε σχέση με την ομοιοπαθητική αγωγή που λαμβάνετε θα διευθετηθεί αργότερα, στην επόμενη ομοιοπαθητική σας επίσκεψη.

 

πηγή : alepidisdimitrios.gr