Η βρετανική βασιλική οικογένεια, παρά τις συντηρητικές αξίες που παραδοσιακά πρεσβεύει, δείχνει σταθερά προσήλωση στην ομοιοπαθητική ιατρική.
Στην πρόσφατη ταινία «Ο λόγος του βασιλιά» θαυμάσαμε τον σπουδαίο Τζέφρι Ρας να υποδύεται τον λογοθεραπευτή του βασιλιά Γεώργιου ΣΤ’ της Μεγ. Βρετανίας. Πόσοι όμως έχουν ακούσει για τον ομοιοπαθητικό γιατρό του;
Η βρετανική βασιλική οικογένεια, παρά τις συντηρητικές αξίες που παραδοσιακά πρεσβεύει, έχει μακρά παράδοση στην ομοιοπαθητική, ξεκινώντας από τη βασίλισσα Αδελαΐδα τον 18ο αιώνα, που δέχθηκε τις υπηρεσίες του Γιόχαν Ερνστ Σταμπφ, ενός από τους πιο πιστούς ακόλουθους και φίλους του Χάνεμαν. Η παράδοση συνεχίστηκε με την περίφημη βασίλισσα Βικτωρία και τον γιατρό της, δρα Φρέντερικ Κουίν, και φτάνει ως τον Γεώργιο Ε’ που λάτρευε τη θάλασσα αλλά έπασχε από ναυτία, την οποία θεράπευε με Tabacum, μια ομοιοπαθητική δόση ταμπάκου που του ετοίμαζε ο γιατρός του, σερ Τζον Ουέιρ.
Ο διάδοχός του, Γεώργιος ΣΤ΄, είχε τέτοια εκτίμηση στην ομοιοπαθητική που εν έτει 1948 απένειμε τον βασιλικό τίτλο στο Ομοιοπαθητικό Νοσοκομείο του Λονδίνου. Σήμερα, ο ομοιοπαθητικός γιατρός της βασίλισσας Ελισάβετ, ο δρ Πίτερ Φίσερ, είναι παράλληλα και διευθυντής του Βασιλικού Νοσοκομείου Ολιστικής Ιατρικής του Λονδίνου.
Ο σερ Τζον Ουέιρ βέβαια, δεν κουράριζε μόνο τον Γεώργιο ΣΤ’, αλλά και τον βασιλιά Γουσταύο Ε’ της Σουηδίας , όπως και τον βασιλιά Χάακον Ζ’ της Νορβηγίας. Λίγο παλιότερα, ο Ναπολέων Γ’ της Γαλλίας και η αυτοκράτειρα Ευγενία δέχονταν τις υπηρεσίες του δρα Νταβέ, στον οποίο απένειμαν και τον Σταυρό του Ιππότη της Τιμής, όπως και στον Αλεξάντρ Σαρζ που χρησιμοποιούσε την ομοιοπαθητική στα κρούσματα χολέρας.
Οι τσάροι της Ρωσίας Νικόλαος και Νικόλαος Β’, δούκες της Αυστρίας, της Πρωσίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας έσπασαν τις προκαταλήψεις και υιοθέτησαν τις ομοιοπαθητικές μεθόδους. Γιατί, όπως παρατήρησε ο σερ Τζον Ουέιρ, ο ομοιοπαθητικός θεραπευτής του Γεώργιου ΣΤ΄και τεσσάρων γενεών Βρετανών μοναρχών, «αυτό που αποτρέπει τους ανθρώπους από την αποδοχή της ομοιοπαθητικής είναι η άγνοια. Αλλά η άγνοια είναι εγκληματική όταν ανθρώπινες ζωές βρίσκονται σε κίνδυνο. Κανένας τίμιος άνθρωπος αντιμέτωπος με τα αδιαμφισβήτητα δεδομένα της ομοιοπαθητικής δεν μπορεί να μη την αποδεχθεί. Δεν έχει άλλη επιλογή. Όταν εγώ ήρθα κατάφατσα μ’ αυτά τα δεδομένα, δεν είχα άλλη επιλογή, έγινα οπαδός της. Η αλήθεια απαιτεί υποταγή, δεν προσφέρει εναλλακτική λύση».
